Bjerwałdski jězor je najwjetša wodźizna w sakskim dźělu łužiskeje jězoriny, haj, samo najwjetši jězor Sakskeje. Něhdźe 13 km2 wulka je płonina nětko z wodu pjelnjeneje něhdyšeje Bjerwałdskeje brunicoweje jamy. Wjace hač 1.850 sportnišćow by na njej městno měło. W tutej jamje běchu mjez 1976 a 1992 ca. 185 milionow tonow brunicy wudobywali, kotraž bu přewažnje w Hamorskej milinarni zmilinjowana. 1993 započa so saněrowanje jamy, w kotrejž běchu wudobywanje brunicy dočasnje skónčili. Štyri lěta pozdźišo počachu jamu zapławjeć.
Woda jězora ma pH-hódnotu nad 6. To je za zapławjenu něhdyšu brunicowu jamu dosć njewšědne. Přetož z nasypow wupłokane železo a syrik wuskutkujetej samo na sebi kisały miljej. Pola Delnjeho Wujězda, kiž tohorunja do gmejny Hamora słuša, ćeče čerstwa woda Sprjewje do jězora. Tež dźakowano tomu ma woda tajku wuběrnu kwalitu.
Bjerwałdski jězor móže hač do 174 milionow kubiknych metrow wody wopřijeć.
A tohodla je jězor tež woblubowane kupanišćo. Tři přibrjohi so poskićeja: w Hamorje, Delnim Wujězdźe a Klětnom. Wšudźe tam je tež přistawnišćo, a z tym su wuměnjenja za pasažěrske łódźnistwo optimalne. Dalše informacije wo jězoru a móžnosćach jeho wužiwanja hlej pod www.baerwalder-see.eu.
Mjeno Delni Wujězd wopisuje wujězd z Budyskich honow do lěsa resp. do hole. 1342 so wjes prěni raz pisomnje naspomnja. W bliskosći nimo wjeduca Sólna dróha běše něhdy kaž pulsěrowaca žiła. W 15. lětstotku nasta we Wujězdźe ryćerkubło, kiž wuwiće we wsy bytostnje sobu postajowaše. Mjez 1711 a 1716 bu cyrkej, kotraž so dźensa hišće wužiwa, twarjena. Mjez 1738 a 1742 přidružištej so hród a barokny park. Ochranowska bratrowska wosada wudźeržowaše tu we 18. lětstotku internat, kotrehož chowanc bě tež Hermann von Pückler-Mužakowski.