Jedna z najrjeńšich wsow we łužiskej jězorinje je Lejno. Słuša do gmejny Halštrowska Hola, kotraž wobsteji wot lěta 1995 a kiž dźewjeć něhdy serbskich wsow zjednoća. Zarjadnistwo ma swoje sydło na Horach, wsy blisko Wojerec.
Lejno ze swojimi něhdźe 340 wobydlerjemi rozpřestrěwa so při južnym brjoze Lejnjanskeho jězora, kotryž je jara woblubowane kupanišćo a wodosportowanišćo w tutym regionje. Turizm je jedna z najwažnišich hospodarskich hałžkow tuteje holanskeje wsy.
W něhdyšej brunicowej jamje wudobywachu wot 1955 do 1972 něhdźe 83 milionow tonow brunicy. Wjes Škodow a do Košynki słušacy Watk buštej jamy dla wotbagrowanej. Wopomnišći dźensa na njej dopominatej.
2004 počachu jamu systematisce zapławjeć. Dźensniši jězor je něhdźe 640 hektarow wulki. Kwalita wody je wuběrna.
Wjes Lejno, po kotrejž ma jězor swoje mjeno, so 1401 prěni raz pisomnje naspomnja. Typiske su tu mnohe tři- a štyristronske statoki. Wosrjedź přidróžneje wsy postajeja dwu-, tři- a štyristronske statoki, podłu zelenych łučinow wusko jedyn při druhim stejace, napohlad sydlišća. Zwjetša su jednoposchodowe a maja klinkerowu fasadu.
Markantna je lěta 1634 twarjena cyrkej, kiž ma křiwu wěžu. Kak tomu? Za wudobywanje brunicy w bliskej jamje dyrbjachu dnownu wodu wotćahnyć, kotraž pak pozdźišo zaso na normalny staw stupaše. Přez to poča so cyrkwina wěža nachileć, doniž so kónc lěta 1988 hač na wysokosć sydom metrow njesypny. Dobrowólnicy pak zatwarichu do wěže masiwnu kótwicu; srjedź lěta 1989 bě twar zaso stabilizowany a so z tym zachowa.