Borboriny kanal je takrjec „stary knjez“ mjez kanalemi we łužiskej jězorinje. Wšako běše to w decembru 2003 prěni dokónčeny pławny zwisk w regionje. Wužiwać pak počachu 1.150 metrow dołhi kanal, kiž zwjazuje Lejnjanski z Parcowskim jězorom, hakle něšto lět pozdźišo. Z najwšelakorišich přičin to prjedy njeje šło.
Z Borborinym kanalom nasta za wsy Lejno při Lejnjanskim a Bjezdowy při Parcowskim jězorje wódny zwisk. Za tutej do gmejny Halštrowska Hola słušacej wsy su mnohe tři-a štyristronske statoki typiske. Tuchwilu nastawa dale a lěpša turistiska infrastruktura.
Mjez Lejnjanskim a Parcowskim jězorom je wuska šlebjerda kraja. Kumštnje nasypany Košynski nasyp je swoje mjeno po Košynskej brunicowej jamje dóstał, kotraž je dźensa Lejnjanski jězor. Přibrjóhi při Lejnjanskim jězorje, kotrež běchu z wěstotnych přičin zaračene, su wot pózdnjeho lěća 2016 zaso přistupne. Wuměłstwowy projekt na wuhladnej hórce nasta dźakowano šulerjam 11. lětnika Léona Focaultoweho gymnazija we Wojerecach. We wobłuku projekta běchu w lěću 2010 wšelakore motiwy z jězoriny na 13 wobrazach wuměłsce zapopadnyli. Pawk na přikład symbolizuje fawnu a floru regiona; při drjewjanych stelach pak je wobhladowarjej a jeho fantaziji přewostajene, što w nich widźi.
Cyle w bliskosći je nowy přirodoškitny areal „Lejnjanska hola“. Tam je wosebita družina mjetelčkow žiwa – „Mały lěsny portier“, a to z najwjetšej ličbu eksemplarow po wšej Sakskej.